اقتصاد مقاومتی به زبان ساده ...
کاشان اول– سید مهدی سیدی/ اقتصاد مقاومتی یک مفهوم است و یا به تعبیر بهتر یک نظریه متقن و ثمربخش اقتصادی است. یک دیدگاه روشن که می تواند حرکت عمومی جامعه را درجهت دستیابی به چشم انداز مرتفع و درخشان، بسیج کند.
این دیدگاه، منظومه ای است از مسیرهای صحیح اقتصادی که می تواند در سایه خود، برنامه های بلند مدت و نجات بخشی را برای برون رفت جامعه از مشکلات موجود طراحی کند، مجموعه ای از اقدامات منسجم و هدفمند که خواهد کوشید کشور را به رشد اقتصادی مطلوب در سایه سار عدالت، نزدیک سازد.
اقتصاد مقاومتی، مردمی است. نه به معنای آنکه دولت در آن نقشی ندارد و یا هیچ مسؤولیتی به عهده نمی گیرد. نه! دولت، زمینه ساز و مدیر است. او ریل گذاری می کند. موانع را حذف می کند. جهت ها را تعیین می کند. اما این مردم هستند که نقش آفرینان جدی اقتصاد کشور اند. بار اقتصاد بر دوش مردم حمل می شود. آن ها هستند که با تلاش و ابتکار خود، تولید را به سرانجام می رسانند.
البته اقتصاد مقاومتی با اقتصاد ریاضتی برابر نیست. در ریاضت اقتصادی، هزینه دولت ها را کم می کنند تا کسری بودجه، برطرف شود؛ خدمات عمومی را کاهش داده و مالیات را اضافه می کنند؛ اما در اقتصاد مقاومتی؛ تأکید بر تولید و کار بیشتر است.
با این حساب اقتصاد مقاومتی درون زاست نه درون گرا. پایه های خود را بر توان و ظرفیت داخلی استوار می سازد، اما مرزهایش را به روی جهان نمی بندد. سر در لاک خود فرو نمی کند؛ ولی در برابر تکانه های بیرونی مقاوم است.
اقتصاد مقاومتی، مولد است نه مصرفی؛ فعال است نه منزوی؛ هوشمند است نه منفعل؛ فرصت ساز است نه فرصت سوز. اقتصاد مقاومتی شفاف است؛ مثل شیشه؛ راه را بر فساد می بندد؛ با علم سر و کار دارد؛ پیش آهنگ دانش است. بر تولیدات دانش بنیان تأکید دارد. به دنبال تولید ثروت از علم است.
اصلی ترین موتور محرک این اقتصاد؛ نیروهای انسانی کارآمد، توانمند و با استعداد است. این اقتصاد اهل پیش بینی است. مدام رصد می کند. به موقع واکنش نشان می دهد. مزیت می سازد. و از خطر فرار می کند. پس مقاوم بوده و از پا در نمی آید و با تحریم فلج نمی شود.
چندسالی است که این مفهوم فراگیر شده است، اما هنوز بار چندانی برداشته نشده. پس باید یک فهم مشترک و یک باور مستحکم برایش خلق شود. و این مهم شاید یکی از اصلی ترین وظیفه های رسانه باشد.
